Oop brief aan my glimlag kind

Aiden op Voëlklip strand, Hermanus. (9 Nov. 2015 – 9½ maande)

Liefste Aiden,

Jy is my vreugdeskind, my lag baba. Elke keer wat jy glimlag dan loop my beker oor. Die beste deel van my dag is wanneer ons speel en jy lag so lekker uit jou maag uit — dis die wonderlikste ding vir 'n mamma, om te weet ek het daardie uitdrukking van suiwer genot op jou gesiggie gesit!

Jy glimlag maklik en gereeld, maar moet nooit dink ek aanvaar dit as vanselfsprekend nie. Elke glimlag is kosbaar; elke laggie bêre ek in die skatkamer van my hart. Elke keer wat ek 'n herinnering daar uithaal voel ek oorweldigende dankbaarheid en vreugde.

Jy is my vreugdeskind, want jy bring 'n aansteeklike vreugde saam met jou pragtige gesindheid — my lewe is ryker en loop oor van vreugde vandat jy daarin is.

Ek is so dankbaar jy's myne. My Aiden, ek is vir altyd joune.

Liefde,
Mamma

OP 'N SOORTGELYKE NOOT...

'n Goeie gedig is soos 'n venster


Enigeen kan 'n gedig skryf en dit aanlyn post. Meeste daarvan is oorweldigend sleg, soos die ondrinkbare dreg wat oorbly in die bodem van jou koppie perkoleer koffie.

Maar 'n goeie gedig... Aah, 'n goeie gedig is iets wat jou wêreld vir 'n oomblik kan laat tol op sy as, wat jou herinner hoe kompleks, of beeldskoon, of hartverskeurend die lewe is in 'n paar handgekose woorde.

'n Goeie gedig is soos 'n venster. Sommige lyk soos die manjifieke kunswerke van lig en kleur in ou katedrale wat verhale skilder in 'n reënboogtaal. Ander is soos dak-tot-vloer vensters wat jou 'n ononderbroke uitsig gee oor die magtige oseaan wat donderend breek oor die ongenaakbare rotse aan jou voete. Party gee jou 'n blik na iets kleins, ander na iets groots, maar 'n goeie gedig laat jou altyd wegstap met die gevoel dat iets in jou geroer het.

Hierdie gedig deur Jeffrey Heath was die Oktober 2015 wenner van die Goodreads Poetry kompetisie, en dit is 'n baie, baie goeie gedig. Hierdie gedig het my geroer.

Picasso Woman

for Brenda

Pink cap over shadow's scalp,
skin papered, pale, transparent.
A child watches,
color flowering from this forever bed
as we teach the ways to say goodbye.

Driving through the night,
I listened to your memory
for an uncoordinated time
as you never should have been,
ought to remain:

a Picasso woman
(laughing in your mirror at the top of my stair)
one ghost of a breast
where surgeon's carved at your cancer
like bad spots from an apple.

Now, less fifty pounds
carrying more years
than you've been given,
lying in hospital
facing the ironies of dying.

These hours seek distraction:

Nurses percolate through echoed halls.
A husband, son, cousins
force their conversation--
construction & farming, church & family,
cheerful, bland, sincere, devastated.

I arrive with a final bloodless daughter,
woman you helped raise.

Perhaps this
is what raises you from the dead
hours of long coma,
when only the question remained
of what more there was to keep you

here. Her kiss releasing.
Shiver, shudder of breath,
a final thundercrack whisper.

 ~ Jeffrey Heath

BRON: www.goodreads.com/story/show/406877-picasso-woman.

OP 'N SOORTGELYKE NOOT...

Linnae speel: die volle verhaal van 'n 2-jarige se pret


Linnae is 'n baie energieke, ekspressiewe, en emosionele 2-jarige dogtertjie. Alles wat sy doen, doen sy met oorgawe: of sy speel, sing, dans, huil, kla, of veg teen die slaap.

Dit is veral waar met speel, en van my mooiste herinneringe van haar het gebeur tydens speeltyd—en volgens Linnae is dit heeltyd speeltyd, so die pret hou nooit op nie.

Toe ek sien hoeveel foto's ons van haar het wat speel net in die laaste 2 maande, toe móés ek hierdie layout maak. Elke foto is op een of ander manier spesiaal, hetsy vir die speletjie of die herinnering. Omdat daar soveel herinneringe agter elke foto is, verdien elkeen hul eie storie:


Linker bladsy (v.l.n.r. & b.n.o.):

Gly: Linnae is mal oor parkies, en naas swaai is gly haar gunsteling aktiwiteit. Daai gesiggie wat sy op die foto trek, dis haar "ek is in ekstase" uitdrukking.

Deegspel: Sy "bak graag koek" met die speeldeeg en dan kry elke liewe persoon wat sy ken 'n stukkie. Soms bou ek goed vir haar (soos 'n nessie met eiers, of 'n voëltjie, of 'n huis) en dan druk sy haar vingers in dit en sê, "Hysie bweek." (= huisie het gebreek). Meeste van die tyd maak ek balle wat sy plat druk (met hulp) en dan druk ons vormpies uit met koekiedrukkers. Haar gunsteling vorms is die gemmerbroodman, wilde diere, en verskillende blomme (dit word opmekaar gestapel om koeke te vorm).

Strand: Linnae is MAL oor die strand. Sy sal ure spandeer in die sand, en op daardie spesifieke dag was Gloria saam. Gloria is natuurlik ook een van Linnae se gunstelinge, en hul speel vreeslik lekker saam.

 Dromme: Sy kan nog nie saam met die Xbox speletjie ("Rock Band") dit doen nie, maar dit maak nie saak nie. Sy slaan daai dromme met oorgawe, en sy wil albei stokkies hê, baie dankie.

Swem in die see: By verre haar gunsteling ding om te doen. Sy's 'n klein Ysbeer in training; sy gee nie om dat die water yskoud is nie, swem wil sy swem selfs al bewe sy soos 'n biesie en word haar lippies potblou van die koue. Ongelukkig kan ons nie in die winter in die see swem nie, en dan mis sy dit baie.

Swaai: Haar gunsteling aktiwiteit wat nie water of sand insluit nie.

"Kaalbas": Sy is mal daaroor om kaal uit te trek, en dan al gillend deur die huis te hardloop terwyl ek haar jaag—iets wat gereeld met badtyd gebeur. Sy kan nog nie self haar hemp uittrek nie, en sy't onlangs eers sukses begin behaal met haar broeke, so as sy lus is dat ek haar moet jaag op enige ander tyd, dan trek sy haar kouse en skoene uit en skree, "Kaalbas! Mamma váng!" voor sy begin hardloop, vol vertroue dat Mamma als gaan los en agter haar aanhardloop.

Sandput: Dis die troosprys wanneer die weer te koud is om strand toe te gaan, maar sy laat dit lyk soos die beste ding wat nog ooit met haar kon gebeur het. [Ek is so mal oor my dogtertjie!]

"Hoed": Sy't nog tot onlangs deur 'n fase gegaan waar sy enigiets op haar kop gesit het vir 'n hoed. Haar lys van "hoede" sluit in: plekmatjies, sakke, Mamma se vuil klere wat uit die wasgoedmandjie gevis was, enige plastiekbakkie (uit die Tupperware kas), boeke, papiere, speelgoed, deeg, ens.


Regter bladsy (v.l.n.r. & b.n.o.):

Diere: Sy het soveel deernis vir diere. Alle diere word gegroet waarookal ons gaan ("Hallo hondjie, hallo hondjie.") Honde en katte word gevryf en as hul vriendelik genoeg is, opgetel. Iemand het eendag vir haar 'n babahasie gegee om vas te hou by die petting farm, en sy het vir meer as 'n uur die hasie in haar truitjie vasgehou terwyl sy net daar rondgedrentel het—sy't geweier om hom neer te sit.

"Binne-in": Soos die "hoed" fase, is sy ook tans in 'n fase waar sy binne-in alles wil gaan sit: laaie, bokse, emmers—enige houer wat groot genoeg is. Ek het nou die dag vir haar 'n bak met water (skaars  buite neergesit om mee te speel en toe ek weer sien, toe sit sy klere en al binne-in die water, met haar boudjies en voete wat net-net in die bak inpas.

Borrels blaas: Die dag toe sy dit reggekry het om self borrels te blaas was toe die avontuur éérs begin het. Dis ons beste binnenshuise aktiwiteit, gevolg deur boekies lees.

In die bad: Sy is mal oor water, en haar badspel is so divers en interessant as haar normale spel. Raai wat is haar gunsteling badspeelding? Nee, dis nie enige van die dosyne duur, fancy winkelspeelgoed nie, maar 'n klein plastiekkoppie wat eens op 'n tyd babakos in gehad het en per ongeluk nooit weggegooi is nie.

"Device": Dis die "nanny" wanneer ons nodig het om haar besig te hou. Sy sal vir ure kan speel as ons nie 'n limiet daarop sit nie, en dis gewoonlik 'n groot gestoei—met indrukwekkende waterwerke—wanneer ek dit uiteindelik wegvat.

Aiden: Linnae is só lief vir haar boetie! Sy sal hom drukkie en soentjie en drukkie tot hy naderhand nie weet wat aangaan nie! Sy dra vir hom speelgoed aan, wys vir hom dinge, verduidelik vir hom mooi hoe die lewe werk, en vertel vir hom sulke laaaaang stories. Sy't ook begin om met hom te speel: sy sal wegkruip (gewoonlik deur te lê op die grond as hy in sy waentjie of op die bed sit) en dan namens hom uit te roep, "Waar's Linnae?" Dan pop sy skielik daar langs hom op met 'n "Daar's sy!"; dan gee sy 'n hoë gilletjie en duik weer af grond toe. Herhaal.
Maar net om te verseker dat die delikate balans tussen kleinboet en grootsus behoue bly, sal sy net so vinnig sy speelgoed wegvat ook, en geniepsig raak wanneer sy voel hy kry meer aandag as sy. En moenie vergeet van al die epic bytmerke wat sy al uitgedeel het nie...

Mamma se skoene, juwele, ens: Dis baie oulik om te sien hoe sy met my skoene probeer loop, veral as sy hul onderstebo-agterstevoor-skeef aan het. Selfs Pappa se skoene word nou-en-dan getoetsbestuur, maar hy het sulke groot voete dat sy al geleer het dat dit nie die seerval werd is nie. Ander goed wat sy ook graag opsit is brille. Sy mag nie aan Mamma se bril vat nie ('n opdrag wat sy gereeld geignoreer het, tot sy hom eendag gebreek het...), maar donkerbrille en speelgoedbrille trek haar soos 'n magneet. Alice bands is nog iets wat sy nie kan weerstaan nie. Sy sit hul graag op dat die bokant oor haar oë is, en dan maak sy of dit 'n bril is.

Bal: Haar eerste woord was "bal", en dit was nog altyd een van haar gunsteling speelgoed. Sy kan 'n bal skop en gooi, en as jy haar vooruit waarsku en stadig gooi, sal sy 'n groot bal kan vang ook. Sy't so cute ding begin waar sy 'n entoesiastiese sprong gee voor sy die bal vang, wat natuurlik maak dat sy die bal mis, maar haar vreugde is so aansteeklik dat ek nie die hart het om vir haar te sê om dit nie te doen nie.

—oOo—

Natuurlik is daar baie meer as hierdie 16 dinge. Daar's byvoorbeeld ballonne, haar nuwe skopfiets, dans en sing, en natuurlik boekies lees en teken, twee van haar ander gunsteling binne-speel aktiwiteite.

Maatjies is 'n ander belangrike ding vir Linnae. Sy speel veel eerder saam met iemand as alleen, en is mal oor maatjies—vreemd of bekend, oud of jonk, sy is 'n equal opportunity friend. Sy is nou in 'n seisoen waar sy spontaan drukkies uitdeel vir enige kindjie wat lyk of hy/sy dit nodig het, en dit maak my ontsettend gelukkig dat sy so vroeg al uitreik na ander sonder om skaam of teruggetrokke te wees. Sy't ook baie compassion en kan dit nie verdra as 'n maatjie huil of ongelukkig is nie; sy sal hulle baie drukkies gee en heeltyd vir my vra of hulle orraait is.

As ek kyk hoe lekker sy en Aiden alreeds saamspeel sonder dat hy veel kan doen, kan ek nie wag vir die dag wat Aiden begin terug speel nie!


(Om meer te lees oor die tegniese aspekte van die scrapbook layout, soos watter sagteware en digital supplies ek gebruik het, en hoe ek beplan om dit te gebruik, sien die inskrywing op my crafty blog.)

OP 'N SOORTGELYKE NOOT...

Linnae se skets proses - stap vir stap



Vandat Ouma Estelle hier was met Aiden se geboorte het Linnae 'n behoorlike "teken stasie", en sy geniet dit vreeslik om te teken en plakkers te plak. Haar proses is ietwat uniek en kostelik, so ek het gedink om dit met jul te deel.

Dit begin gewoonlik met haar wat my met groot oë en 'n groter glimlag aankyk en opgewonde sê-skree: "Dauw! Dauw!" (vertaling: Draw! Draw!). Dan vra ek, net om te bevestig dis wat sy bedoel, "Wil jy teken?" Indien dit so is, gee sy haar "Aaaaah!" gilletjie wat beteken sy is baie beïndruk met my insig en opgewonde oor die vooruitsig om haar plan in werking te sit. Dan hardloop sy vooruit na haar tafeltjie toe waar sy begin wys en beduie wat sy wil hê en presies hoe sy dit wil hê.

As ek die korrekte papier en penne/potlode/kryte/koukies uitgehaal het, dan vat sy gewoonlik ywerig een in die hand, pause dramaties bo die papier, en hou die ding dan na my uit met die kreet, "Help! Help!" (vertaling: Ek sal mooi verduidelik terwyl JY hier teken)

Dan begin die pret.

Kunswerk deur Linnae en mamma Elmi (12 Mei 2015). Linnae was hier 21 maande oud.

Number 1Die eerste ding wat sy altyd sê is "Boom! Boom!". Wanneer ek die boom klaar geteken het, sê sy "Appel! Appel!" en wys na die boom. Dan moet ek 'n klomp appels in die boom teken. As daar 'n oop gaatjie op die blare is, sal sy daarop druk en "Appel!" sê tot ek al die gaatjies gevul het met appels.

[Ek het vandag 'n olyfboom en 'n piesangboom geteken net vir afwisseling. Sy kon nie ophou om ôh-ôh te sê oor die olywe wat op die grond geval het nie .]

Number 2Dan druk sy haar vingertjie op die papier langs die appelboom en sê "Gwoot! Gwoot!" (=groot). Dan moet ek 'n groot appel langs die boom teken. Vir een of ander rede verskaf dit vir haar groot plesier, en spandeer sy eers 'n minuut of twee om om die beurt na die groot appel en klein appels te wys en te sê, "Gwoot!", en dan "Kyyyyyyyyn!" (=klein, gesê in so 'n hoë, piepstemmetjie terwyl sy die woord uitrek.)

Number 3Nou vir die volgende prentjie, wat enigiets kan wees, van blomme na vrugte na familielede. Op hierdie kunswerk was Oupa eerste. Sy't vir my die geel koutjie aangegee en gesê "Oupa! Oupa!". Ek het haar probeer aanmoedig om ook te teken, en dis hoe ons by #4 uitgekom het.

Number 4Daardie bruin gekrap is Oupa se hare. Ek het soos gewoonlik met 'n sirkel begin vir die gesig en toe die mond en oë gedoen. Ek was nog besig daarmee, toe begin sy met die bruin koukie Oupa se hare invul, want Linnae hou daarvan om nuttig te voel. Maar sy het ook 'n behoefte aan orde, en toe sy sien haar poging lyk nie soos Mamma s'n nie, was sy glad nie beïndruk nie, en ek kon haar nie weer oortuig om my te help teken nie .

Number 5Toe kom die res van die mense. Sy sal hul naam so twee keer uitroep en dan wys op die papier waar ek hul moet teken. Gewoonlik is die volgorde totaal random, en die mense wat sy kies verskil van prent tot prent. Sy vra baie keer dat ek Gloria moet teken, terwyl dit die eerste en laaste keer was wat sy ooit vir Connor gevra. Ek probeer ook om die mense verskillend te teken. Ek teken bv. baie keer vir Pappa (Johan) in sy swemklere met 'n body board in die hand, of vir Ouma (Estelle) met 'n emmer en grafie (omdat hul altyd saam strand toe gegaan het) of met haar selfoon in die hand (want sy was nooit sonder die ding nie—as sy nie besig was om 'n speletjie daarop te speel nie, het sy vir Linnae video's daarop gewys).

Number 6Ek was nog besig met die figure, toe begin sy om versigtig 'n plakker op elke persoon te plak. Ek vra toe vir haar wat dit is, en sy sê, "Boekie! Boekie!" So, elke persoon het 'n boek gekry om te lees.

OP 'N SOORTGELYKE NOOT...

Evolusie en die alewige skeppingsleer debakel

So 'n rukkie terug het ek geskryf oor Informasie Oorbelading waarin ek navorsing aangehaal het via 'n nuus artikel op Discovery.com. Die skrywer van daardie artikel—'n wetenskaplike—het 'n soliede artikel geskryf, maar sy slotsom aangaande evolusie vs. skeppingsleer was definitief nie wetenskaplik nie. As 'n intelligente, denkende Christen kon ek dit nie ignoreer nie en het belowe om 'n opvolg te skryf wat spesifiek dit aanspreek. Hierdie artikel is Deel 1 van 2.

Deel 1: Evolusie en die alewige Skeppingsleer debakel


In die artikel "1 in 4 Americans Don't Know Earth Orbits the Sun. Yes, Really" het die joernalis/wetenskaplike, Ian O'Neill, die stand van wetenskap in Amerika bekla—en hy het al my simpatie—maar hy het ongelukkig 'n kritiese fout gemaak na die einde toe waar hy die toestand van wetenskap in Amerikaanse skole kritiseer, en dit het my met 'n suur smaak in die mond gelos.

Hy het verwys na sommige Amerikaanse state wat publieke skole toelaat om alternatiewe tot evolusie (spesifiek skeppingsleer, of creationism) saam met hul evolusie kurrikulum te leer, en het daaroor gesê:

"Schools across the nation are currently facing the unthinkable notion of teaching creationism alongside evolution in science classrooms. The fact that religion is given the same standing as science is not only absurd, it's a fundamental institutional failing where children (who may be excited to learn about science) will grow up with a second-rate education, neglecting decades of scientific knowledge in favor of pseudo-scientific religious agendas.

For a nation that prides itself on science and discovery, it will be a tragedy on a national scale if fundamental science is undercut by superstition and the bad policies it inspires."
– Ian O'Neill, "1 in 4 Americans Don't Know Earth Orbits the Sun. Yes, Really." Discovery.com News, 14 February 2014 (my beklemtoning)

Dis 'n mondvol, so laat ek dit gou afbreek. Wat hy eintlik sê is dat skeppingsleer, wat gewortel is in godsdiens (en let op die insinuasie dat godsdiens en wetenskap onversoenbaar is—praat van agendas), lankal verkeerd bewys is deur evolusie, of in ander woorde, dat skeppingsleer wat gebaseer is op superstisie en wensdenkery, dekades terug al vervang is met die beter, wetenskaplike opsie genaamd evolusie.

Die skrywer het daar sy eie blindheid uitgelig, wat ongelukkig die blindheid is van meeste wetenskaplikes vandag.

Godsdiens is nie superstisie nie

O'Neill se openlike minagting vir godsdiens is ongeskik en disrespekvol, maar sy sentiment is nietemin te verstane en definitief nie uniek nie. Sy stelling dat godsdiens dieselfde is as superstisie is egter 'n probleem, en meer so omdat dit uit die mond van 'n wetenskaplike kom.

Superstisie praat van 'n geloof in die irrasionele, iets wat onmoontlik kan waar wees en geen gronde vir bestaan het nie. As 'n slim, helderdenkende, pro-wetenskaplike Christen, neem ek geweldig aanstoot oor so 'n blatant onkundige stelling. Ek gee nie om hoe verlig iemand homself ag nie, enigiemand wat objektief kyk na die bewyse vir 'n realm buite die fisiese (i.e. buite die empiriese) asook die bestaan van 'n geestelike kant van die mens, sal sien dat dit baie sterk daarop dui, nie daarteen nie. (Omdat dit buite die realm van wetenskap lê is daar geen manier om sonder twyfel te bewys dat dit bestaan of nie bestaan nie; omstandigheidsbewyse ("circumstantial evidence") en interpretasie is die beste wat ons kan doen.)

In wetenskaplike terme skep dit genoeg redelike twyfel ("reasonable doubt") dat 'n objektiewe wetenskaplike die moontlikheid data dit bestaan sal erken, selfs al glo hy nie self daarin of stem hy nie saam met "godsdiens" nie.

Die probleem met evolusie

Ek stem wel saam dat 'n wetenskap klaskamer nie die plek is om jou Bybel (of enige godsdienstige teks) uit te ruk nie. My beswaar is dat O'Neill een oomblik kla oor "pseudo-scientific ... agendas" en dan die volgende oomblik evolusie, wat in dié geval areas soos die Big Bang Teorie en makro-evolusie insluit, klassifiseer as "fundamental science".

Die Big Bang Teorie, ten spyt van sy wye ondersteuning, maak 'n paar kontroversiële aannames, en dis 'n belediging vir die integriteit van wetenskap om dit "fundamenteel" te noem.

Voor ek verder gaan moet ek eers verduidelik wat die probleem is met evolusie.

Evolusie is 'n sambreelterm wat diverse vakgebiede insluit, en elemente dek van biologie, wetenskap, en sterrekunde, tot geografie en meer, elkeen met sy eie sub-studierigtings.

Die probleem is nie met hierdie studievelde nie, maar slegs met die dele daarvan wat buite die empiriese lê, soos dié wat probeer verduidelik waar ons en ons wêreld vandaan kom, en ook die enigste areas is wat in hierdie geval relevant is omdat dit oorvleuel met skeppingsleer. Areas soos inter-spesie- of makro-evolusie, die Big Bang Teorie, ens.

Big Bang Teorie: 'n Gebreekte Model

Omdat dit buite die realm van empiriese bewyse val, is die Big Bang Teorie wat ons noem 'n wetenskaplike model(2). 'n Model is 'n hipotese wat geformuleer word deur observasies en bestaande data te kombineer met insig en afleidings. Modelle word gebruik om situasies te verduidelik wat nie direk toetsbaar is nie. Dit is 'n belangrike en waardevolle deel van wetenskap omdat modelle gebruik kan word om akkurate, toetsbare voorspellings te maak oor onbekende scenarios. 'n Belangrike eienskap van 'n wetenskaplike model is dat, indien die model faal, die konsensus is dat die hipotese vals is.

Die probleem met die Big Bang Teorie, makro-evolusie, ens. is dat dit nie voldoen aan die basiese definisie van 'n wetenskaplike model nie, alhoewel dit as 'n model geleer en selfs gebruik word.

In plaas van om akkurate stellings te maak oor ons heelal en oorsprong, word die Big Bang Teorie elke keer aangepas sodra 'n nuwe, onverwagse ontdekking gemaak word. Dit plaas die Teorie in dieselfde kategorie as die noodlot—onvoorspelbaar en lukraak ("random"). Dit is nie wetenskap nie, maak nie saak hoe jy daarna kyk nie, maar wel 'n goeie voorbeeld van 'n pseudowetenskap(1).

Hierdie tekortkoming spreek nie eers die spesifieke gate in die teorie aan wat sterk wetenskaplike teen-bewyse of teenkanting het nie(3). Verder word daar ook nooit in skole genoem dat daar alternatiewe(4) is tot die Big Bang Teorie, of dat daar gerespekteerde wetenskaplikes is wat alternatiewe teorieë voorstaan bo die Big Bang nie.

Evolusie—spesifiek die Big Bang Teorie en makro-evolusie—word gepreek vanaf die wetenskap kansel as die enigste volle waarheid. Dit maak O'Neill en sy kollegas deel van 'n gekraakte fondasie wat lei tot daardie "second-rate education" wat hom so affronteer.

Ek het simpatie met die beswaar teen skeppingsleer wat in skole geleer word; ek verstaan dat dit 'n gevaarlike presedent skep wanneer godsdiens geleer word as "feite" vanaf 'n platvorm wat veronderstel is om objektief en neutraal te wees.

Maar dit is presies hoekom O'Neill se gevolgtrekking my so kwaad maak, want sy eie lieflingskind—evolusie—se tekortkominge is geensins meer aanbeveelbaar as iets soos skeppingsleer nie, wat, as jy God se naam daar uithaal, ook 'n wetenskaplike model het genaamd intelligente ontwerp ("intelligent design").

Die evolusie voorstanders is baie vinnig om intelligente ontwerp se tekortkominge en uitdagings uit te wys—en daar's genoeg daarvan, ek weet. My antwoord vir hulle is: people who live in glass houses shouldn't throw stones.

Hoekom is dit dan dat die Big Bang Teorie so aggressief verdedig word deur wetenskaplikes en die media as die enigste antwoord, as fundamentele wetenskap, wanneer dit nie 'n suiwer wetenskaplike fondasie het nie en ook nie die enigste opsie is nie?

Het ons kinders dan nie die reg om die volle waarheid, foute en al, te hoor nie? Het hul nie die reg om te weet dat hul opsies het nie?

Wel, dit is waar die spreekwoordelike pôpô die fan strike, soos hul sê, maar dit is 'n onderwerp vir 'n volgende keer.

As jy wil weet wanneer "Deel 2: God vs. die "Primordial Soup" ge-post word, los 'n comment.


Bronne:
  1. Pseudoscience (http://en.wikipedia.org/wiki/Pseudoscience)
  2. A Closer Look: Scientific Models (http://www.learner.org/courses/essential/physicalsci/session2/closer1.html)
  3. The Top 30 Problems with the Big Bang (http://metaresearch.org/cosmology/BB-top-30.asp)
  4. How the Big Bang theory works (http://science.howstuffworks.com/dictionary/astronomy-terms/big-bang-theory7.htm)

OP 'N SOORTGELYKE NOOT...

Gedigte uit my tiener-pen


'n Paar dae terug het ek afgekom op van my ou gedigte wat uit my skooldae dateer, êrens tussen 1994-1998. Die pakkie was gemerk "Onbruikbaar Of Uitgegooi".

Natuurlik het ek dit dadelik oopgemaak om te sien wat ek so onwaardig geag het, en ek was aangenaam verras. As hierdie my weggooi woorde was, kan ek nie wag om die pakkie te ontdek wat gemerk is "My Beste Gedigte Ooit, Publiseer Onmiddellik vir Roem en Rykdom!!!!!!" nie ;-).

Hier is 4 van die beste, die keur van die kaf uit my tiener-pen.


Die See

Die strale blink op die water.
Dit verblind my as ek daarna kyk.
Die golwe wat gaan lê op die strand,
Laat alles so wonderlik, rustig lyk.

Die maanhare spring af op die land.
Die wind waai sproei teen my wang.
Maar tog lyk jy ook treurig.
Na wie sou jy so heimlik verlang?


Reënboog Liefde

Geel, pers, blou,
Ek is mal oor jou.
Groen, oranje, rooi,
Jy lyk tog so mooi!

Swart, bruin, grys,
Ek wil jou iets wys.
Wit, turkoois, room,
Ek het gisteraand van jou gedroom.


Bakkies

Bakkies is my hond,
Hy's mooi vet en gesond.
Sy hare is lank en wit,
En hy't ore wat penorent sit.

In die oggend van ag tot tien
Sal jy hom altyd op ons agterstoep sien.
Daar slaap hy die oggend deur
En niks kan hom pla, dit sal jy nog leer.

Die middag na skool, as ons probeer eet,
Sal hy van alles behalwe kos vergeet.
En daar waar hy so voor jou hurk
Staar hy die kos skoon af van jou vurk.

Hy is so stuitig as wat mens maar kan kry,
As hy ons net sien raak hy vreeslik bly.
Hy waai sy stert en trek sy ore plat,
En as hy haar sien, bespring hy die kat.

Ek raak soms so moedeloos, maar wat help dit tog?
Ek sal maar moet opsit met hom én sy bog
Maar vir geen ander hond in die wêreld sal ek Bakkies verruil,
Want êrens in hom is 'n tere hartjie verskuil.


Soekie

Soekie is 'n rondloperkat,
Al lyk dit nie altyd so.
Sy's ook een van daai wat
In norms en waardes glo.

As sy uit haar slaap wek,
Sal sy láááánk strek.
Dan sal sy vir oulaas gaap
Voor sy buitentoe vertrek.

Sy en Bakkies is baie rof
As hulle buite speel.
En die lawaai wat hul opskop
Kan hul die minste skeel.

OP 'N SOORTGELYKE NOOT...

Videos van Linnae as baba [Deel 2]


Hier is nog 2 van daardie juweeltjies wat ek van Linnae ontdek het [hier is Deel 1]. Dit is vir my so mooi hoe sy al op 6 maande gekuier het, en dis iets wat ek van vergeet het tot ek weer die video gesien het. Sy was nog altyd ons sonskyn kind!

Linnae op 6 maande (Feb. 2014):




Linnae op 7 maande (Mrt. 2014):

OP 'N SOORTGELYKE NOOT...

Videos van Linnae as baba


Met die dat boeta uiteindelik hier is, het ek skoon nostalgies begin raak oor my laaste alleen oomblikke saam met my dogtertjie. Ek het deur foto's en videos gekyk van Linnae toe sy self nog net 'n piepklein babatjie was, en wat 'n vreugde! Ek het juweeltjies ontdek! Ek wil 'n paar daarvan met jul deel:

Linnae op 1½ maande (Sep. 2013):





Linnae op 4 maande (Des. 2013):

OP 'N SOORTGELYKE NOOT...

Ons baba seuntjie is 6 weke oud


Aiden is nou 6 weke oud. Dis ongelooflik hoe vinnig die tyd vlieg! Die mannetjie is 'n fees. Hy is rustig en tevrede, en huil amper nooit nie. Dit beteken nie dat hy my nie in die middel van die nag wakker hou nie—inteendeel!—maar ek verwonder my aan hoe verskillend dit hierdie rondte is in vergelyking met toe Linnae gebore was. Selfs die bevalling was heeltemal anders (en definitief makliker, maar hul sê dis gewoonlik so vir die tweede kind).

My ma het kom help tydens en na die geboorte, en het uiteindelik meer as 'n maand gebly. Toe ons Linnae gehad het, was dit net ek en Johan, en dit was die regte ding gewees vir ons op daardie stadium. Maar dié keer het ons vir Linnae gehad om aan te dink, so ons het vir Ouma gevra om van die begin af te kom. Was ek dankbaar daarvoor! Ons (ek) sou nie oorleef het sonder die ekstra hulp nie, en ek dink dit was baie goed vir Linnae om soveel tyd saam met haar Ouma te kon spandeer, veral omdat dit positiewe, opbouende aandag was wat perfek was vir Linnae se spelerige persoonlikheid.

Nou is Ouma weg en ek het gister my eerste smakie gehad van om 'n peuter en baba alleen te hanteer.

"So, hoe was dit?" hoor ek jou ywerige vra.

Wel, ek kan aan 'n paar maniere dink om dit te beskryf, maar sal bloot hou by UITMERGELEND. Om te sê dis 'n voltydse werk is misleidend, want selfs mense wat voltyds werk het gedurig oomblikke deur die dag waar hul 'n kort breuk kan vat (soos vir middagete, om badkamer toe te gaan, of selfs vinnig Facebook te check...). Ek het heeldag in my nagklere spandeer bloot omdat daar geen tyd was vir aantrek nie, en ek kon eers my tande teen die aand borsel. Ek ag dit 'n prestasie dat Linnae dag klere aangehad het voor middagete, en 'n wonderwerk dat beide gebad was voor die dag uitgeloop het.

Maar dit sal beter raak, en hierdie seisoen sal verbygaan. Een van die dae hardloop Aiden hier rond agter sy sussie aan, en dan wonder ons waar het die tyd heen verdwyn. So ek gaan nie kla nie, ek gaan bloot elke oomblik geniet, en die paar oomblikke wat nie genotvol is nie probeer oorleef, en bowenal, dit alles probeer onthou.

OP 'N SOORTGELYKE NOOT...

Subscribe to: Posts (Atom)